Jaki lekarz może pracować w przychodni POZ? Kto może Cię leczyć?
Jaki lekarz może pracować w przychodni? Kto może być Twoim lekarzem rodzinnym? Czy dziecko musi mieć swojego pediatrę? Czy pediatra może przyjmować dorosłych? Dobrze wiem, że te pytania sprawiają wszystkim wielką trudność, więc postanowiłam to wszystko jakoś uporządkować.
Fakt, że lekarz pracuje w poradni Podstawowej Opieki Zdrowotnej nie jest tożsame z tym, że może być twoim lekarzem rodzinnym. Często słowo “mój lekarz rodzinny” nie oznacza, że jest on specjalistą medycyny rodzinnej. Wszystko jest mocno pogmatwane a to dlatego, że używane jest kilka podobnych pojęć, które jednak co innego znaczą. Wyjaśnijmy je:
Specjalista medycyny rodzinnej– jest to lekarz specjalista, który ukończył szkolenie specjalizacyjne w zakresie medycyny rodzinnej. Nie oznacza to, że jest on czyimś lekarzem rodzinnym, jest on specjalistą lekarzem rodzinnym ( tak jak specjalista endokrynolog czy specjalista kardiolog ). Specjalizacja ta jest bardzo szeroka a w jej zakres obowiązków wchodzi leczenie dzieci od urodzenia i dorosłych do ich śmierci. Szkolenie trwa 4 lata z czego 2 lata lekarz musi pracować na różnych oddziałach szpitalnych aby zdobyć jak najszerszą wiedzę a kolejne 2 w przychodni gdzie przyjmuje pacjentów na takich samych zasadach jak inni lekarze.
Lekarz rodzinny pacjenta- Twoim lekarzem rodzinnym nie koniecznie musi być specjalista medycyny rodzinnej. Według prawa w POZ zadeklarować się można do:
- Specjalisty pediatrii– jest to lekarz, który ukończył 5 letnią specjalizację z pediatrii i otrzymał tytuł. Mogą deklarować się do niego jako lekarza rodzinnego dzieci w wieku 0-18 lat, nie mogą zaś dorośli.
- Specjalisty chorób wewnętrznych (interny)– lekarz, który ukończył 5 letnią specjalizację z zakresu chorób wewnętrznych i uzyskał tytuł. Mogą do niego jako swojego lekarza rodzinnego deklarować się osoby powyżej 18 roku życia, nie mogą dzieci ( prawo to od 1 stycznia 2018r mogło ulec zmianie i teraz może deklarować też dzieci- czytaj niżej)
- Specjalisty medycyny rodzinnej– lekarz, który ukończył szkolenie specjalizacyjne i otrzymał tytuł. Mogą deklarować się do niego jako swojego lekarza rodzinnego dzieci i dorośli ( wszyscy ! )
- Rezydenta medycyny rodzinnej– lekarz w trakcie kształcenia specjalizacyjnego, który nie otrzymał jeszcze tytułu specjalisty – np. ja 🙂 i teoretycznie mogą się do mnie rejestrować dzieci i dorośli.
- Specjalisty medycyny ogólnej– obecnie specjalizacja już nie istnieje, ale lekarze z tym tytułem tak :).
- Lekarze, którzy mają długi staż pracy i pomimo braku jakiej kol-wiek specjalizacji kiedyś nadano im możliwość deklarowania pacjentów i z powodu prawa nie odebrano.
Nasze państwo nie raz już straszyło, że w przychodni POZ będą mogli przyjmować tylko specjaliści medycyny rodzinnej. Z tego powodu, iż ze strachu o utratę pracy wielu pediatrów i internistów dodatkowo zrobiło specjalizację z medycyny rodzinnej. Prawo to nie weszło w życie i w najbliższym czasie nie wejdzie, gdyż ciągle brakuje lekarzy, musieli by ich wyprodukować kosmiczne ilości i oczywiście dobrze ich wykształcić. Nasze państwo zaś wprowadziło coś innego:
Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej, która między innymi mówi, że od stycznia 2025 roku pediatra i specjalista chorób wewnętrznych chcący pracować w POZ i deklarować pacjentów będzie musiał ukończyć specjalny kurs. W ustawie też nie ma wzmianki o tym, że lekarz specjalista chorób wewnętrznych nie może przyjmować dzieci poniżej 18 roku życia tak jak było to dotychczas- wynika z tego, że to prawo powinno wejść już w styczniu 2018r. ( Na dole strony umieszczam ustawę do własnej interpretacji )
Jeśli chodzi o kwalifikacje dzieci do szczepień czy wypisywanie recept 75+ to mogą je tylko wykonywać osoby z listy lekarzy rodzinnych, do których można się zadeklarować. W przypadku szczepień można też wykonać specjalny kurs.
Kolejną kwestią jest to, że często lekarz, który nas przyjmuje w przychodni nie jest naszym lekarzem rodzinnym tzn nie złożono do niego deklaracji. Co to za lekarz i czy tak może być? Okazuje się, że każdy lekarz może pracować w przychodni i nas doraźnie przyjmować! tzn lekarz bez specjalizacji lub z zupełnie nie związaną np. ortopeda, może nas przyjmować w przychodni ale nie może on być Naszym lekarzem rodzinnym.
ZAGMATWANE? naprawdę się staram! 🙂
Podsumowanie!
Chore dziecko może w przychodni przyjąć każdy lekarz ale zadeklarować, jako do lekarza rodzinnego możemy go do: pediatry, specjalisty lekarza rodzinnego, lekarza rodzinnego- rezydenta ( możliwe też, że od 1 stycznia 2018r do internisty )
Chorego dorosłego może przyjąć lekarz bez specjalizacji a nawet chirurg ale zadeklarować można go tylko do: specjalisty chorób wewnętrznych, specjalisty lekarza rodzinnego, lekarza rodzinnego- rezydenta.
Już nie piszę o tych starszych specjalizacjach, żeby bardziej nie mieszać Wam w głowach! Kiedyś też specjalizacje były podzielone na stopnie I i II ale dobrze wiem, że to już będzie za bardzo zagmatwane.
UWAGA!:
- Przychodnie często mają swoje własne zasady np. duże przychodnie dzielą się na część dziecięcą i dorosłą. Nie rzadko wtedy polityka przychodni nie pozwala zadeklarować dziecka do lekarza pracującego “na dorosłych”.
- Specjalista medycyny rodzinnej bardzo często nie chce i nie przyjmuję dzieci. Ma takie prawo i to jest jego wybór ale wtedy musi być zatrudniony inny lekarz 🙂 Rzadziej bywa odwrotnie, że tylko On przyjmuje dzieci.
Ps. Jest to post na prośbę zagubionej w tym wszystkim obserwatorki. Jak macie jakieś jeszcze pytania to nie bójcie się ich zadać!
ZOBACZ JAKIE MOŻNA WYKONAĆ BADANIA W PORADNI LEKARZA RODZINNEGO – KLIKNIJ TUTAJ
USTAWA z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej
Art. 6. 1. Lekarz POZ to lekarz, który:
-
1) posiada tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej albo
-
2) odbywa szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie medycyny rodzinnej, albo
-
3) posiada specjalizację II stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej, albo
-
4) posiada specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie pediatrii, pod warunkiem ukończenia kursu w dziedzinie medycyny rodzinnej
– z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej albo który wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, wybrany przez świadczeniobiorcę zgodnie z art. 9. 2. Lekarzem POZ jest także lekarz:
-
1) posiadający specjalizację I stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej lub
-
2) posiadający specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych
– udzielający świadczeń zdrowotnych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej przed dniem 31 grudnia 2024 r., pod warunkiem ukończenia kursu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, z zastrzeżeniem art. 14 ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1172). 3. Lekarz, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, może sprawować opiekę nad świadczeniobiorcą wyłącznie do ukończenia przez tego świadczeniobiorcę 18. roku życia. 4. Kurs, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, organizuje instytut, o którym mowa w art. 15 ust. 2, lub Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, na podstawie ramowego programu kursu określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 6. 5. Koszty kursu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, pokrywa lekarz lub świadczeniodawca, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ramowy program kursu obejmujący założe- nia organizacyjno-programowe, plan nauczania zawierający rozkład zajęć, wykaz umiejętności i treści nauczania oraz warunki ukończenia kursu, uwzględniając zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do udzielania świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej.